ปุจฉา จดหมายจากคนยอมตายเพื่อญาติพี่น้อง
เอาจดหมายฉบับนี้มาให้อ่าน สำหรับคนที่ทุ่มเททั้งกายใจเงินทองทั้งหมดให้ญาติพี่น้องว่า ขอให้รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว เมตตาเขาต้องไม่รังแกตัวของเราเองด้วย หาไม่แล้วจะเป็นเมตตาแบบปลอมๆคือ เมตตาอมทุกข์ แล้วเดียวจะพาลว่าทำดีแล้วไม่ได้ดี ข้อสำคัญที่สุดในการดำเนินชีวิตสำหรับคนชอบโลเลก็คือ ให้ถือว่า คิดให้ครอบคลุมแล้วลงมือทำทันทีเลย ไม่ต้องไปเดาผลล่วงหน้าว่าจะเป็นอย่างไร ตั้งหน้าตั้งตาทำไป ดีร้ายะจะพิสูจน์ออกมาเองเมื่อเราทำ ดีกว่าไปนั่งมโนภาพ คิดสารพัดแล้วไม่ยอมทำครับ ขอความสุขความเจริญจงมีแก่ผู้อ่านทุกท่าน สวัสดี
เรียนอาจารย์คะ
ฝากธนาคารแบบเปล่าๆ ให้กองทุน หรือ สลากออมสินที่ความเสี่ยงต่ำๆดีสุดครับ ละก็ให้เอาเงินอย่างน้อยสามร้อยบาท ฝากธนาคารแบบฝากประจำ ทุกเดือน เดือนละหนึ่งหน
ทำแบบเหวี่ยงแห แบบไม่เลือกที่รักมักที่ชัง แบบสมัครไปแล้วก็ลืมๆไปไม่ต้องคอยลุ้นคอยตาม (ให้เค้าติดต่อผ่านเบอร์โทร หรือก็ตั้งอีเมลล์ให้มันแจ้งเตือน เราจะได้ไม่ต้องไปเฝ้ารอผล) สมัครไปเรื่อยๆ ต่อให้เค้าเรียกไปสัมภาษม์แล้วก็ต้องสมัครต่อไป แต่หัวใจสำคัญคือ ไม่รอคอยใดๆทั้งนั้น ไม่ได้ก็ชั่งมัน ได้ก็ดีไม่ได้ก็ดี สมัครทิ้งสมัครขว้าง ไม่ตามง้อ ไม่แยแส ไม่ให้ความสนใจมากไป
**คือการเลิกวาดฝันอนาคตนั่นเอง **
แทนที่จะคิดถามหาโชคลาถเงินทอง ระดับความรวย วาสนาทางทรัพย์ ผมว่าเอาเวลาไปหาทางทำมาหากินเสียจะดีกว่า โชคดีแค่ไหนถ้าไม่เปิดช่องเข้ามันก็ไม่เข้า เช่น บางคนเป็นข้าราชการไม่ทำธุรกิจเลย แต่ปีนี้ปรากฎว่าจะมีเงินเข้ามามากมาย รวยละว่าง่ายๆ ถ้าเป็นหมอดูทั่วไปคงแนะนำให้ซื้อหวย แต่ไม่ได้ผมไม่ทำ เพราะขัดต่อพุทธศาสนา เกิดให้ซื้อนะ ถูกรางวัลแน่ๆ ละเดียวยาวไปเป็นยี่สิบสามสิบปี เชื่อไหม คนซื้อหวยที่ติดกันงอมแงม ถอนตัวไม่ขึ้น เพราะซื้อแรกๆนี่ ถูกเอาๆ สองสามงวดติด จากนั้นก็ซื้อยาวเป็นสิบๆปี เพื่อเฝ้ารอให้ถูกรางวัลแบบที่เคยถูก แต่เปล่าเลยมีแต่เสียกับเสีย ได้มาพอเป็นตัวล่อให้ต่อความโลถเล็กน้อย เพราะฉะนั้น เราจะทำช่องให้เงินเข้า ด้วยการทำธุรกิจครับ ซึ่งได้เคยแนะนำเอาไว้แล้วว่า ควรทำธุรกิจอะไรจะดี ไม่ต้องไปคิดให้ใหญ่โต คิดเสียว่า ทำให้ได้เงินมาเดือนนึง หมื่นสองหมื่นเป็นค่าข้าวปลาอาหาร ค่าอุปโภคบริโภค แบบที่ไม่ต้องไปรบกวนเงินเก็บที่เราหอบมาจากเมืองนอก ก็พอละ ละค่อยขยายๆ อย่าไปวู่วามเอะอะก็รักสบายแตะต้องเอาเงินเก็บ หรือเงินที่ได้มาจากเมืองนอกมาใช้ หาไม่เดียวหมดตัวจะยิ่งเครียด
สวดแทนเขาก็ได้ครับ ไม่ต้องว่าเขาต้องสวด แต่ถ้าเขาสวดเองก็ดีมากๆ
เมตตา คือทำให้เขามีความสุข
กรุณา คือ ช่วยเขาแก้ปัญหาต่างๆ
มุทิตา คือ แสดงความยินดีชื่นชมตอนเขาได้ดี แม้เพียงเล็กน้อย เช่น จากเดิมไม่เคยสอบผ่านวิชานี้ งวดนี้สอบผ่านเกินครึ่งมา 1 คะแนนก็ต้องให้กำลังใจ ยินดีที่เขาได้ดี
อุเบกขา คือ ทำครบสามอย่างข้างบนแล้ว ก็ต้องปล่อยวางแบบไม่อาลัยอาวร ตัดทิ้งเสียทันที แต่ไม่ใช่ว่าตัดคนๆนั้นทิ้ง ให้ตัดเป็นเฉพาะเรื่อง เช่น การเรียนเขา เราเมตตา กรุณา มุทิตา ครบแล้วก็อุเบกขาเลย แต่ถ้าเขายังมีปัญหาก็ต้องมีน้ำใจช่วยเหลือต่อนะ ให้ท่องไว้ว่า เมตตา เป็นคุณธรรมพื้นฐาน ยิ่งใหญ่ บารมีมาก พลานุภาพมาก แต่ต้องเมตตาแบบมีปัญญา ไม่ใช่ช่วยแบบโง่ๆ เช่น เอาเงินให้แล้วไล่ให้พ้นๆไป จำไว้ว่า ปัญหาที่แก้ไขได้ด้วยเงินนั้น มีเพียงเศษเสี้ยวของปัญหาบนโลก ปัญหาบนโลกส่วนใหญ่มากๆ ใช้เงินแก้ไม่หาย รังแต่จะทำให้แย่ ดวงจีน อ ผมสอนว่า เงิน และคน นี่หละ ทำให้ดวงเราเน่าได้ จากชีวิตดีๆ คบคนผิด ใช้เงินแบบผิดๆ กลายเป็นชีวิตแย่ๆได้ในพริบตาเพราะฉะนั้น การดูดวงจีนกับผม เลยสอนเรื่องการคบคน อยู่กับคน ว่า พี่น้องเอย เพือ่นเอย คบได้ คบอย่างไร และใช้เงินอย่างไร หาเงินอย่างไร ฝากเงินอย่างไร แต่ถ้าดวงใครพร้อมและสั่งสมศึกษาธรรมะมา เราก็จะพูดธรรมะมากขึ้น
ทั้งหมดนี้ จริงๆไม่อยากคิดค่าดูดวง เพราะเป็นการพูดซ้ำในสิ่งเดิมๆ ที่คุณฟังอย่างใส่ใจแต่ไม่ตั้งใจเพียงพอ คือ ไม่ได้บันทึกจดจำให้รัดกุม และ ก็เป็นการขยายความในคำตอบแบบกว้างๆที่สามารถคิดเองได้ แต่ผมก็เข้าใจว่าเพราะความกลัวว่า ชีวิตจะพลาดตอนแก่ เลยมาถาม ขอบอกว่า ไม่ว่าการสร้างสรรค์ใดๆ ล้วนต้องมีข้อผิดพลาดเสมอ แทนที่เราจะเสียเวลามากลัวข้อผิดพลาด แบบกลัวอนาคตจะก้าวพลาด กลัวว่าฝนตกจะทำไงน๊อ พายุลงจะทำไงน๊อ แผ่นดินไหวจะทำไงน๊อ ถ้าว่าสมัครงานไม่ได้จะทำไงน๊อ ลบพวกนี้ทิ้งแล้วมาเปลี่ยนความคิดว่า จะสร้างให้มากๆ เผื่อผลเสีย เช่นเหมือนเราพับนกกระดาษไว้สิบตัว มันจะขาด จะเปื่อย จะเสียไปสัก 5 ตัว เราก็จะไม่ต้องไปอีรังขังขอบเสียดาย เพราะว่า ยังเหลืออีกห้าตัว ซึ่งเราจำเป็นต้องใช้แค่ตัวเดียวเท่านั้นหละ ผมไม่ได้แนะนำให้ทำงานแบบจับจดไม่มีเป้าหมายนะครับ ผมแค่แนะนำว่า มุ่งหน้าที่จะสร้างงานให้มาก ดีกว่าที่จะเอาเวลามา มโนภาพกลางอากาศว่า งานนั้นจะดีไม่ดี อนึ่ง ผมเคยลั่นวาจาไว้แล้วว่า ถ้าถามงวดหน้า (หลังจากที่ผมให้ถามฟรีมา 4-5 รอบ เกินโควต้าชาวบ้าน ชาวบ้านผมให้ถามแค่รอบเดียว แต่ผมบอกว่า คุณเมตตาญาติพี่น้องมามาก ฟ้าดินรับรู้ ยินดีจะช่วย) เพราะฉะนั้น ไปสวดมนต์ และจ่ายค่าหมอดูครั้งนี้มาเสียดีๆ 1040 บาท นะครับ อย่าให้ล่วงเลยสามวันนับแต่อ่านข้อความนี้
ตาแก่สองคนเป็นเพื้อนบ้านกัน อยู่มาวันหนึ่งนั่งคุยกันกลางลานบ้าน นี่เอ็งๆ ถ้าสมมติข้ามีที่นาผืนกว้างๆนะ ข้าจะปลูกบ้านไว้กลางทุ่งเอ๊งว่าดีมั้ย อีกคนก็ว่า ดีสิ ข้าจะได้ไปปลูกบ้านอีกหลังไว้ใกล้ๆเอ๊งนะสหาย
ปลูกบ้านแล้วก็จะเลี้ยงวัวสักสิบตัว ทำคอกให้มันอยู่
อย่าลืมล้อมรั้วคอกดีๆนะสหาย เดียวมันไปเพ่นพ่านกัดกินพืชผักชาวบ้านเสียหาย เอ้อ ข้าว่าข้าจะปลูกผัก ส่วนแกก็ทำนาไป เราจะได้เอาข้าวมาแลกกัน
ก็ไม่แน่ใจนะ เพราะว่าเงินไม่ค่อยมี ทำรั้วแบบชั่วคราวไปก่อนนะคิดว่า รอวัวโตขายได้ค่อยเอาเงินมาทำคอกดีๆ
อ้าว แล้วเกิดข้าทำแปลงผักแล้ว วัวเจ้ามาเหยียบแปลงข้า กินผักข้าทำไง
เอ็งก็ล้อมรั้วแปลงผักเอ๊งดีๆสิ ถ้าทำดี วัวข้าคงไม่มีปัญญาพังรั้วเข้าไปแแปลงผักหรอก
อ้ายนี่ แกหนะหละเจ้าของวัว ดูแลวัวดีๆสิ
ทั้งสองก็เถียงกันโหวกเหวกโวยวายยกใหญ่ จนยายที่บ้านได้ยิน แล้วก็ตะโกนมาว่า พ่อมหาเศรษฐี ทุกวันนี้มีแค่ควายตัวเดียวกับที่นาหนึ่งไร่ เถียงอะไรกัน วัวๆ ผักๆ หือ
ทั้งสองฉุกคิดได้ อ้าว เราจินตนาการอนาคตมากไปจนเถียงกันเอง